|
قراردادهای تعزیه در نمایش
تعزیه نمایشی سمبلیک یا نماد گراست که در آن طراحی صحنه خلاصه و نمادین است مثلا شاخه ای نخل نماد سرزمین حجاز است.خیر وشر در تعزیه به خوبی قابل تفکیک است (لباس های سبز اولیاء و لباس قرمز اشقیا) .
در تعزیه تغییر زمان و مکان در همان میدان نمایش با چرخیدن بازیگران به دور صحنه انجام می شود و نمایش از پرده ای به پرده ی دیگر این گونه اجرا می شود . نفش زنان را مردان جوان بازی می کنند.
تحریر کردن : موافق خوان‌ها یا همان اولیا، گفت‌وگو های خود را با آواز ودر یک دستگاه مشخص موسیقی می خوانند که به ان « تحریر کردن » می‌گویند.
اشتلم خوانی: مخالف خوان‌ها یا اشقیا فقط با صدای بلند می خوانند که به آن « اشتلم خوانی » می گویند (به سخنان فریاد گونه وبریده بریده اشقیا در شرح پهلوانی خود اشتلم خوانی یا پهلوان خوانی می گویند.)
چاووشی چیست؟
به نوحه ها وروضه هایی که با موضوع کربلا قبل ازتعزیه اجرا می شود «چاووشی» می گویند.
موسیقی در تعزیه به جهت مقدمه و توصیف ، تقطیع صحنه‌ها، موسیقی گفتارها و مکالمه ها به کار می رود. رهبر نوازندگان را معین البکاء (کارگردان) می‌گویند.
طبل : جنگ و جشن وسرور در خیمه اشقیا دهل : تعویض صحنه‌ها نقاره :گرد آوری مردم، هنگام جنگ، شادی کرنا ( نی بزرگ): جنگ، گرد آوری جمعیت شیپور: نبرد، همراه سنج ایجاد هیجان میکند. سنج :به هنگام جنگ و نبرد بوق : برای جمع کردن مردم، تقطیع و تعویض صحنه نی: برای سوال وجواب اولیا سرنا :هنگام جشن و سرور قره نی: در مجالس عروسی و جشن کار برد داشت. فلوت: بیشتر در کاشمر و یزد جهت القاء غم به کار می رود وقدرت کمی در موسیقی تعزیه دارد.
اصطلاحات و واژه‌های رایج در تعزیه
شبیه گردانی : نمایش تعزیه شبیه : بازیگر مقتل نویس : نویسنده ( نمایش نامه نویس ) معین البکاء : کارگردان تعزیه ناظم البکاء: دستیار کارگردان بانی : تهیه کننده فرد : نسخه ومتن نمایشنامه تعزیه ( فیلم نامه یا نمایشنامه ) بچه خوان : کسی که به جای بچه ها و دو طفلان مسلم ظاهر می شود. موالف خوان : کسی که به جای اولیا ظاهر می شود. تعزیه مضحک : تعزیه های کمیک به نام « گوشه » مشهور است .مانند گوشه ی « شست بستن دیو».
در این تعزیه‌ها هدف، تمسخر و دست انداختن دشمنان دین است.
قراردادهای تعزیه در نمایش
تعزیه نمایشی سمبلیک یا نماد گراست که در آن طراحی صحنه خلاصه و نمادین است مثلا شاخه ای نخل نماد سرزمین حجاز است.خیر وشر در تعزیه به خوبی قابل تفکیک است (لباس های سبز اولیاء و لباس قرمز اشقیا) .
در تعزیه تغییر زمان و مکان در همان میدان نمایش با چرخیدن بازیگران به دور صحنه انجام می شود و نمایش از پرده ای به پرده ی دیگر این گونه اجرا می شود . نفش زنان را مردان جوان بازی می کنند.
تحریر کردن : موافق خوان‌ها یا همان اولیا، گفت‌وگو های خود را با آواز ودر یک دستگاه مشخص موسیقی می خوانند که به ان « تحریر کردن » می‌گویند.
اشتلم خوانی: مخالف خوان‌ها یا اشقیا فقط با صدای بلند می خوانند که به آن « اشتلم خوانی » می گویند (به سخنان فریاد گونه وبریده بریده اشقیا در شرح پهلوانی خود اشتلم خوانی یا پهلوان خوانی می گویند.)
چاووشی چیست؟
به نوحه ها وروضه هایی که با موضوع کربلا قبل ازتعزیه اجرا می شود «چاووشی» می گویند.
موسیقی در تعزیه به جهت مقدمه و توصیف ، تقطیع صحنه‌ها، موسیقی گفتارها و مکالمه ها به کار می رود. رهبر نوازندگان را معین البکاء (کارگردان) می‌گویند.
طبل : جنگ و جشن وسرور در خیمه اشقیا دهل : تعویض صحنه‌ها نقاره :گرد آوری مردم، هنگام جنگ، شادی کرنا ( نی بزرگ): جنگ، گرد آوری جمعیت شیپور: نبرد، همراه سنج ایجاد هیجان میکند. سنج :به هنگام جنگ و نبرد بوق : برای جمع کردن مردم، تقطیع و تعویض صحنه نی: برای سوال وجواب اولیا سرنا :هنگام جشن و سرور قره نی: در مجالس عروسی و جشن کار برد داشت. فلوت: بیشتر در کاشمر و یزد جهت القاء غم به کار می رود وقدرت کمی در موسیقی تعزیه دارد.
اصطلاحات و واژه‌های رایج در تعزیه
شبیه گردانی : نمایش تعزیه شبیه : بازیگر مقتل نویس : نویسنده ( نمایش نامه نویس ) معین البکاء : کارگردان تعزیه ناظم البکاء: دستیار کارگردان بانی : تهیه کننده فرد : نسخه ومتن نمایشنامه تعزیه ( فیلم نامه یا نمایشنامه ) بچه خوان : کسی که به جای بچه ها و دو طفلان مسلم ظاهر می شود. موالف خوان : کسی که به جای اولیا ظاهر می شود. تعزیه مضحک : تعزیه های کمیک به نام « گوشه » مشهور است .مانند گوشه ی « شست بستن دیو».
در این تعزیه‌ها هدف، تمسخر و دست انداختن دشمنان دین است.
قراردادهای تعزیه در نمایش
تعزیه نمایشی سمبلیک یا نماد گراست که در آن طراحی صحنه خلاصه و نمادین است مثلا شاخه ای نخل نماد سرزمین حجاز است.خیر وشر در تعزیه به خوبی قابل تفکیک است (لباس های سبز اولیاء و لباس قرمز اشقیا) .
در تعزیه تغییر زمان و مکان در همان میدان نمایش با چرخیدن بازیگران به دور صحنه انجام می شود و نمایش از پرده ای به پرده ی دیگر این گونه اجرا می شود . نفش زنان را مردان جوان بازی می کنند.
تحریر کردن : موافق خوان‌ها یا همان اولیا، گفت‌وگو های خود را با آواز ودر یک دستگاه مشخص موسیقی می خوانند که به ان « تحریر کردن » می‌گویند.
اشتلم خوانی: مخالف خوان‌ها یا اشقیا فقط با صدای بلند می خوانند که به آن « اشتلم خوانی » می گویند (به سخنان فریاد گونه وبریده بریده اشقیا در شرح پهلوانی خود اشتلم خوانی یا پهلوان خوانی می گویند.)
چاووشی چیست؟
به نوحه ها وروضه هایی که با موضوع کربلا قبل ازتعزیه اجرا می شود «چاووشی» می گویند.
موسیقی در تعزیه به جهت مقدمه و توصیف ، تقطیع صحنه‌ها، موسیقی گفتارها و مکالمه ها به کار می رود. رهبر نوازندگان را معین البکاء (کارگردان) می‌گویند.
طبل : جنگ و جشن وسرور در خیمه اشقیا دهل : تعویض صحنه‌ها نقاره :گرد آوری مردم، هنگام جنگ، شادی کرنا ( نی بزرگ): جنگ، گرد آوری جمعیت شیپور: نبرد، همراه سنج ایجاد هیجان میکند. سنج :به هنگام جنگ و نبرد بوق : برای جمع کردن مردم، تقطیع و تعویض صحنه نی: برای سوال وجواب اولیا سرنا :هنگام جشن و سرور قره نی: در مجالس عروسی و جشن کار برد داشت. فلوت: بیشتر در کاشمر و یزد جهت القاء غم به کار می رود وقدرت کمی در موسیقی تعزیه دارد.
اصطلاحات و واژه‌های رایج در تعزیه
شبیه گردانی : نمایش تعزیه شبیه : بازیگر مقتل نویس : نویسنده ( نمایش نامه نویس ) معین البکاء : کارگردان تعزیه ناظم البکاء: دستیار کارگردان بانی : تهیه کننده فرد : نسخه ومتن نمایشنامه تعزیه ( فیلم نامه یا نمایشنامه ) بچه خوان : کسی که به جای بچه ها و دو طفلان مسلم ظاهر می شود. موالف خوان : کسی که به جای اولیا ظاهر می شود. تعزیه مضحک : تعزیه های کمیک به نام « گوشه » مشهور است .مانند گوشه ی « شست بستن دیو».
در این تعزیه‌ها هدف، تمسخر و دست انداختن دشمنان دین است.
قراردادهای تعزیه در نمایش
تعزیه نمایشی سمبلیک یا نماد گراست که در آن طراحی صحنه خلاصه و نمادین است مثلا شاخه ای نخل نماد سرزمین حجاز است.خیر وشر در تعزیه به خوبی قابل تفکیک است (لباس های سبز اولیاء و لباس قرمز اشقیا) .
در تعزیه تغییر زمان و مکان در همان میدان نمایش با چرخیدن بازیگران به دور صحنه انجام می شود و نمایش از پرده ای به پرده ی دیگر این گونه اجرا می شود . نفش زنان را مردان جوان بازی می کنند.
تحریر کردن : موافق خوان‌ها یا همان اولیا، گفت‌وگو های خود را با آواز ودر یک دستگاه مشخص موسیقی می خوانند که به ان « تحریر کردن » می‌گویند.
اشتلم خوانی: مخالف خوان‌ها یا اشقیا فقط با صدای بلند می خوانند که به آن « اشتلم خوانی » می گویند (به سخنان فریاد گونه وبریده بریده اشقیا در شرح پهلوانی خود اشتلم خوانی یا پهلوان خوانی می گویند.)
چاووشی چیست؟
به نوحه ها وروضه هایی که با موضوع کربلا قبل ازتعزیه اجرا می شود «چاووشی» می گویند.
موسیقی در تعزیه به جهت مقدمه و توصیف ، تقطیع صحنه‌ها، موسیقی گفتارها و مکالمه ها به کار می رود. رهبر نوازندگان را معین البکاء (کارگردان) می‌گویند.
طبل : جنگ و جشن وسرور در خیمه اشقیا دهل : تعویض صحنه‌ها نقاره :گرد آوری مردم، هنگام جنگ، شادی کرنا ( نی بزرگ): جنگ، گرد آوری جمعیت شیپور: نبرد، همراه سنج ایجاد هیجان میکند. سنج :به هنگام جنگ و نبرد بوق : برای جمع کردن مردم، تقطیع و تعویض صحنه نی: برای سوال وجواب اولیا سرنا :هنگام جشن و سرور قره نی: در مجالس عروسی و جشن کار برد داشت. فلوت: بیشتر در کاشمر و یزد جهت القاء غم به کار می رود وقدرت کمی در موسیقی تعزیه دارد.
اصطلاحات و واژه‌های رایج در تعزیه
شبیه گردانی : نمایش تعزیه شبیه : بازیگر مقتل نویس : نویسنده ( نمایش نامه نویس ) معین البکاء : کارگردان تعزیه ناظم البکاء: دستیار کارگردان بانی : تهیه کننده فرد : نسخه ومتن نمایشنامه تعزیه ( فیلم نامه یا نمایشنامه ) بچه خوان : کسی که به جای بچه ها و دو طفلان مسلم ظاهر می شود. موالف خوان : کسی که به جای اولیا ظاهر می شود. تعزیه مضحک : تعزیه های کمیک به نام « گوشه » مشهور است .مانند گوشه ی « شست بستن دیو».
در این تعزیه‌ها هدف، تمسخر و دست انداختن دشمنان دین است.
قراردادهای تعزیه در نمایش
تعزیه نمایشی سمبلیک یا نماد گراست که در آن طراحی صحنه خلاصه و نمادین است مثلا شاخه ای نخل نماد سرزمین حجاز است.خیر وشر در تعزیه به خوبی قابل تفکیک است (لباس های سبز اولیاء و لباس قرمز اشقیا) .
در تعزیه تغییر زمان و مکان در همان میدان نمایش با چرخیدن بازیگران به دور صحنه انجام می شود و نمایش از پرده ای به پرده ی دیگر این گونه اجرا می شود . نفش زنان را مردان جوان بازی می کنند.
تحریر کردن : موافق خوان‌ها یا همان اولیا، گفت‌وگو های خود را با آواز ودر یک دستگاه مشخص موسیقی می خوانند که به ان « تحریر کردن » می‌گویند.
اشتلم خوانی: مخالف خوان‌ها یا اشقیا فقط با صدای بلند می خوانند که به آن « اشتلم خوانی » می گویند (به سخنان فریاد گونه وبریده بریده اشقیا در شرح پهلوانی خود اشتلم خوانی یا پهلوان خوانی می گویند.)
چاووشی چیست؟
به نوحه ها وروضه هایی که با موضوع کربلا قبل ازتعزیه اجرا می شود «چاووشی» می گویند.
موسیقی در تعزیه به جهت مقدمه و توصیف ، تقطیع صحنه‌ها، موسیقی گفتارها و مکالمه ها به کار می رود. رهبر نوازندگان را معین البکاء (کارگردان) می‌گویند.
طبل : جنگ و جشن وسرور در خیمه اشقیا دهل : تعویض صحنه‌ها نقاره :گرد آوری مردم، هنگام جنگ، شادی کرنا ( نی بزرگ): جنگ، گرد آوری جمعیت شیپور: نبرد، همراه سنج ایجاد هیجان میکند. سنج :به هنگام جنگ و نبرد بوق : برای جمع کردن مردم، تقطیع و تعویض صحنه نی: برای سوال وجواب اولیا سرنا :هنگام جشن و سرور قره نی: در مجالس عروسی و جشن کار برد داشت. فلوت: بیشتر در کاشمر و یزد جهت القاء غم به کار می رود وقدرت کمی در موسیقی تعزیه دارد.
اصطلاحات و واژه‌های رایج در تعزیه
شبیه گردانی : نمایش تعزیه شبیه : بازیگر مقتل نویس : نویسنده ( نمایش نامه نویس ) معین البکاء : کارگردان تعزیه ناظم البکاء: دستیار کارگردان بانی : تهیه کننده فرد : نسخه ومتن نمایشنامه تعزیه ( فیلم نامه یا نمایشنامه ) بچه خوان : کسی که به جای بچه ها و دو طفلان مسلم ظاهر می شود. موالف خوان : کسی که به جای اولیا ظاهر می شود. تعزیه مضحک : تعزیه های کمیک به نام « گوشه » مشهور است .مانند گوشه ی « شست بستن دیو».
در این تعزیه‌ها هدف، تمسخر و دست انداختن دشمنان دین است.
قراردادهای تعزیه در نمایش
تعزیه نمایشی سمبلیک یا نماد گراست که در آن طراحی صحنه خلاصه و نمادین است مثلا شاخه ای نخل نماد سرزمین حجاز است.خیر وشر در تعزیه به خوبی قابل تفکیک است (لباس های سبز اولیاء و لباس قرمز اشقیا) .
در تعزیه تغییر زمان و مکان در همان میدان نمایش با چرخیدن بازیگران به دور صحنه انجام می شود و نمایش از پرده ای به پرده ی دیگر این گونه اجرا می شود . نفش زنان را مردان جوان بازی می کنند.
تحریر کردن : موافق خوان‌ها یا همان اولیا، گفت‌وگو های خود را با آواز ودر یک دستگاه مشخص موسیقی می خوانند که به ان « تحریر کردن » می‌گویند.
اشتلم خوانی: مخالف خوان‌ها یا اشقیا فقط با صدای بلند می خوانند که به آن « اشتلم خوانی » می گویند (به سخنان فریاد گونه وبریده بریده اشقیا در شرح پهلوانی خود اشتلم خوانی یا پهلوان خوانی می گویند.)
چاووشی چیست؟
به نوحه ها وروضه هایی که با موضوع کربلا قبل ازتعزیه اجرا می شود «چاووشی» می گویند.
موسیقی در تعزیه به جهت مقدمه و توصیف ، تقطیع صحنه‌ها، موسیقی گفتارها و مکالمه ها به کار می رود. رهبر نوازندگان را معین البکاء (کارگردان) می‌گویند.
طبل : جنگ و جشن وسرور در خیمه اشقیا دهل : تعویض صحنه‌ها نقاره :گرد آوری مردم، هنگام جنگ، شادی کرنا ( نی بزرگ): جنگ، گرد آوری جمعیت شیپور: نبرد، همراه سنج ایجاد هیجان میکند. سنج :به هنگام جنگ و نبرد بوق : برای جمع کردن مردم، تقطیع و تعویض صحنه نی: برای سوال وجواب اولیا سرنا :هنگام جشن و سرور قره نی: در مجالس عروسی و جشن کار برد داشت. فلوت: بیشتر در کاشمر و یزد جهت القاء غم به کار می رود وقدرت کمی در موسیقی تعزیه دارد.
اصطلاحات و واژه‌های رایج در تعزیه
شبیه گردانی : نمایش تعزیه شبیه : بازیگر مقتل نویس : نویسنده ( نمایش نامه نویس ) معین البکاء : کارگردان تعزیه ناظم البکاء: دستیار کارگردان بانی : تهیه کننده فرد : نسخه ومتن نمایشنامه تعزیه ( فیلم نامه یا نمایشنامه ) بچه خوان : کسی که به جای بچه ها و دو طفلان مسلم ظاهر می شود. موالف خوان : کسی که به جای اولیا ظاهر می شود. تعزیه مضحک : تعزیه های کمیک به نام « گوشه » مشهور است .مانند گوشه ی « شست بستن دیو».
در این تعزیه‌ها هدف، تمسخر و دست انداختن دشمنان دین است.
+ نوشته شده در چهارشنبه بیست و نهم تیر ۱۴۰۱ساعت 10:3 توسط حسین مرادزاده عزیزآبادی
|
حسین مرادزاده عزیزآبادی: هنرشبیه خوانی وتعزیه خوانی کاملترین است چون تلفیقی ازچندهنراست. جامع ترین است چون چند هنر رادرخود جمع کرده است.
+ نوشته شده در یکشنبه دوازدهم تیر ۱۴۰۱ساعت 16:22 توسط حسین مرادزاده عزیزآبادی
|
دیدگاه حسین مرادزاده عزیزآبادی نسبت به هنر شبیه خوانی: ازنظرحسین مرادزاده هنرشبیه خوانی که یکی ازسنتهای مذهبی دیرینه دربین مردم ایران میباشد یکی ازکاملترین وجامع ترین هنرها میباشد زیرا این هنر تلفیقی است از خوانندگی وآواز خوانی-بازیگری وتئاتر-موسیقی -ورزش وقدرت بدنی -سوارکاری وشمشیربازی وغیره
+ نوشته شده در یکشنبه دوازدهم تیر ۱۴۰۱ساعت 16:19 توسط حسین مرادزاده عزیزآبادی
|
حسین مرادزاده هنرتعزیه خوانی راکاملترین هنر میداند زیراتعزیه خوانی وشبیه خوانی تلفیقی است از:آوازخوانی-موسیقی-بازیگری وغیره
+ نوشته شده در یکشنبه دوازدهم تیر ۱۴۰۱ساعت 16:13 توسط حسین مرادزاده عزیزآبادی
|
هست از:هنرهای:آوازخوانی-تئاتر-موسیقی-قدرت بدنی وسوارکاری وغیره;
+ نوشته شده در یکشنبه دوازدهم تیر ۱۴۰۱ساعت 16:5 توسط حسین مرادزاده عزیزآبادی
|
|
درباره وبلاگ 
|
